Modern hayatın sunduğu, bütün rahatlıklar, ampüller, bilgisayarlar, televizyonlar, telefonlar, işte bu kuvvet sayesinde vardır. Bu kuvvetin, en küçük yapıtaşı ise, "Foton" dur.
Her cismin, kendi yapısal özelliğine göre bir "elektrik yükü" taşıdığı ve bu elektrik yükleri arasında bir kuvvet olduğu bilinir. Bu kuvvet zıt elektrik yüklü parçacıkların birbirini çekmesini, aynı yüklü parçacıkların da birbirlerini itmelerini sağlar.
Bu sayede bu kuvvet atomun çekirdeğindeki protonlarla çevresindeki yörüngelerde dolaşan elektronların birbirlerini çekmelerini sağlar. İşte bu şekilde atomu oluşturacak iki ana unsur olan "çekirdek" ve "elektronlar" bir araya gelme fırsatı bulurlar.
Sol elinizde bir elektron, sağ elinizde de başka bir elektron tuttuğunuzu, benzer elektrik yüküne sahip bu parçacıkları bir araya getirdiğinizi düşünün.
Karşılıklı kütleçekimleri yaklaşmalarını desteklerken, elektromanyetik iticileri de onları ayırmaya çalışacaktır. Hangisi daha güçlüdür?
Elbette yarışın galibi, büyük farkla elekromanyetik kuvvettir. Çünkü itiş gücü, kütleçekim gücünden tam 10 üzeri 42 kere daha kuvvetlidir.
Dünya da elektromanyetik kuvvetin, kütleçekimi tümüyle aşamamasının tek sebebi, çoğu şeyin eşit miktarda pozitif ve negatif elektrikle yükü olmasi, bu yüklerin kuvvetlerinin birbirini iptal etmesidir. Öte yandan kütleçekimi, her zaman çeken bir kuvvet olduğundan, benzer bir iptal söz konusu değildir.
Kaynak : evrenin zerafeti (brian greene)#İnançKızılkaya
0 yorum:
Yorum Gönder